2 czerwca 2008 Poniedziałek
2 P 1, 1-7 Ps 91(90), 1-2. 14-15a. 15bc-16 (R.: por. 2b) Ap 1, 5a
Mk 12, 1-12
„Drogocenne obietnice” (2 P 1,4). Które spośród tak wielu obietnic zawartych w Piśmie Świętym najbardziej zasługując na nazwę drogocennych? Zapewne ta: „Chrystus Jezus przyszedł zbawić grzeszników, spośród których ja jestem pierwszy”. Przyszedł dać zbawienie, i to nie tylko po to, aby grzesznik mógł wstydliwie zająć miejsce w kącie albo za filarem. Nie, także po to, aby grzesznik mógł zająć pierwsze miejsce wśród głosicieli Dobrej Nowiny.
Aż do końca świata ludzie wierzący nie przestaną się zdumiewać tym, w jaki sposób Pan Jezus dobiera sobie współpracowników. Dziwiło to i gorszyło pierwszych obserwatorów Jego misji wśród wiosek i miast Ziemi Świętej. Zaskakiwało także w czasie, gdy Zmartwychwstały Chrystus towarzyszył swojemu Kościołowi mocą Ducha Świętego.
Czyż mało było gorliwych kandydatów na Apostoła Narodów, że musiał Chrystus sięgać bo byłego prześladowcę, Szawła? Czyż nie czytamy w Piśmie, że gdy pojmano św. Szczepana, wszyscy wrogowie Kościoła „podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i rzucili się na niego wszyscy razem, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem? (por. Dz 7,57-58). Kiedy zaś Szczepan skonał, „Szaweł zgadzał się na zabicie go” (Dz 8,1)! Czyż natchniona księga Biblii nie wyjawia i tego, że Szaweł „niszczył Kościół, wchodząc do domów, porywał mężczyzn i kobiety i wtrącał do więzienia”?
Najdziwniejsze zaś w tym wszystkim, że gdy te „skandaliczne” szczegóły ujawniono w Dziejach Apostolskich, nie było fali odejść z Kościoła. Wręcz przeciwnie, była fala przyjść do wspólnoty wierzących. Nawracały się tysiące. A sam św. Piotr, który innych napominał: „Ratujcie się spośród tego przewrotnego pokolenia” (Dz 2,40) − dobrze wiedział, o czym mówi. Bo i on sam potrzebował ratunku ze swoich grzechów. Była taka noc, kiedy Piotr wołał: „Panie, z Tobą gotów jestem iść nawet do więzienia i na śmierć!”. Była to ta sama noc, kiedy Piotr usłyszał od Jezusa: „Powiadam ci, Piotrze, nie zapieje dziś kogut, a ty trzy razy wyprzesz się tego, że Mnie znasz”. Obaj Apostołowie są wiarygodnymi świadkami, że obietnice Jezusa są prawdziwie drogocenne.
Ks. bp Andrzej Siemieniewski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.